اهداف آموزش ضمن خدمت در کشورهای مختلف دنیا، همانند اهداف آموزش و پرورش، تحت تاثیر مجموعه متنوعی از متغییر های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی قرار دارد. ‌بنابرین‏ نمی توان از مجموعه ای از اهداف آموزش ضمن خدمت سخن گفت که مورد قبول تمام نظام های اجتماعی و حتی سازمانی باشد. با این همه مهمترین مواردی که به منزله مقاصد نسبتا مشترک سازمان ها و نظام های مختلف در خصوص آموزش ضمن خدمت قابل ذکر است به شرح زیر می‌باشد:

• • بهنگام سازی دانش و توانش نیروی انسانی در سازمان: به علت انفجار اطلاعات و تغییر و تحولات علمی همچنین ویژگی های فردی و تأثیر تحولات اجتماعی بر محیط کار و جو سازمانی مسئله آموزش های ضمن خدمت برای ممانعتت از نابهمگان شدن افراد در حرفه شان، مودر توجه جدی است.

• تقویت روحیه همدلی و همکاری در بین کارکنان سازمان که از یک سو زمینه ارتباط متقابل با دیگر کارکنان را در محیط آموزش فراهم می‌سازد و از سوی دیگر، از طریق افزایش دانش و اطلاعات شغلی، برداشت ها و علائق حرفه ای تغریبا یکسانی را در آنان ایجاد می‌کند (فتحی واجارگاه، ۱۳۸۷).

۲-۷٫ اصول آموزش ضمن خدمت کارکنان:

در بحث آموزش ضمن خدمت مبانی نظری و اصول، نقش مهمی را ایفا می‌کنند. این اصول، چهارچوب نظری ویژه ای را بر این آموزش ها فراهم می‌کند تا بر مبنای آن ها، فعالیت های آموزشی را دنبال کنند. این اصول به طور خلاصه عبارتند از:

• • آموزش ضمن خدمت کارکنان باید متناسب با ویژگی و نیازهای فراگیران باشد.

• در آموزش ضمن خدمت فراگیران باید نقش فعالی در فرایند یاددهی – یادگیری داشته باشند (امام جمعه و سعیدی رضوانی،۱۳۸۱).

کمیسیون آموزش ضمن خدمت کنفرانس بین‌المللی آموزش انگلیسی، اصولی را ‌در مورد آموزش ضمن خدمت معلمان به شرح زیر مطرح ‌کرده‌است:

• • اصل مالکیت: همیشه در آموزش ها حق با معلمان است. آن ها اختیار دارند تا با توجه به آموزش هایی که به آن ها داده می شود، اعمالشان را تغییر بدهند یا ندهند.

• • اصل همکاری های جامعه و مدرسه: آموزش ضمن خدمت همکاری بین معلمان، اولیای مدرسه و اعضای جامعه، مورد قبول قرار گرفته است، ارتباط بین مدرسه، معلمان جامعه را تقویت می‌کنند.

• • اصل حمایت پنهان و آشکار: آموزش و پرورش باید از معلمانی که در آموزش های ضمن خدمت شرکت می‌کنند حمایت کرده و مورد تشویق قرار دهد.

• • اصل تداوم:پیشرفت های علمی و فناوری در حال تغییر، لزوم وجود نظام مستمری از آموزش ضمن خدمت را موجب می شود.

• اصل یارگیری متقابل: برای برپا کردن دوره های آموزشی نیاز است تا محیط یادگیری متشکل از مدرس و معلمان شرکت کننده به وجود آید تا هر دو طرف از تجارب یکدیگر استفاده نمایند (فتحی واجارگاه، ۱۳۸۷).

۲-۸٫ آموزش و فناوری اطلاعات و ارتباطات:

معلمان و استادان دانشگاه در زمینه ی دانش علمی و فناوری مورد استفاده در آموزش، با تغییرات سریعی مواجه هستند. پیشرفت های که در زمینه ی فناوری نوین از قبیل رایانه، لیزرها، ربات ها صورت گرفته است، دریچه ای نوین به روی متخصصان آموزش گشوده است، تا بتوانند با بهره گرفتن از فناوری های یادشده، شیوه های آموزش تدریس را بهبود بخشند.

فناوری اطلاعات و ارتباطات واژه ای است که اوایل دهه ی ۱۹۹۰ در ادبیات فناوری و سپس در ادبیات برنامه ریزی توسعه، مطرح شد. این مفهوم از تعامل سه قلمرو به دست آمد؛ ابتدا قلمرو اطلاعات و رایانه با هم ادغام شد و از تعامل آن در فناوری اطلاعات به وجود آمد. فناوری اطلاعات حوزه ای است که هم اکنون در زمینه‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد.سپس با تعامل حوزه ی فناوری رایانه . فناوری ارتباطات از دهه ی ۱۹۸۰ به بعد، قلمرویی تحت عنوان ارتباطات و فناوری در دنیا پدید آمد و در نهایت از تعامل این سه حوزه، قلمرو فناوری اطلاعات و ارتباطات شکل گرفت (جهانگرد، ۱۳۸۳).

امروزه فناوری اطلاعات و ارتباطات به عنوان یکی از فناوری های نوین بشری نه تنها خود دست خوش تغییرات ژرفی شده است، بلکه به سرعت در حال تأثیرگذاری بر الگوی زندگی، روش آموزش، مدیریت، حمل و نقل، مسائل امنیتی، کار و تجارت و زمینه‌های دیگر زندگی است (علی احمدی و قلی زاده، ۱۳۸۲).

۲-۹٫ روش های آموزشی مبتنی برفناوری اطلاعات و ارتباطات

فرنچ، هال و جانسون (۱۹۹۳) سه روش را برشمرده اند که از طریق آن ها فناوری اطلاعات و ارتباطات را می توان برای پشتیبانی مؤثر محیط یادگیری دانش آموز محور مورد استفاده قرار داد:

1. 1. تدریس غنی شده^[۶]: تدریس غنی شده یعنی این که معلمان بتوانندفعالت های تدریس خود را با بهره گیری از فعالیت های مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات پربار کنند. در کلاس های غنی شده، ممکن است از هر نوع امکانات مانند ارتباط پست الکترنیکی برای، ایجاد بحث بین دانش آموزان و معلمان و نیز همایش گروهی استفاده شود.

1. 1. یادگیری مجازی: یادگیری مجازی به فرایند یادگیری و تدریس از طریق شبکه جهانی اینترنت و بدون هر گونه تماس چهره به چهره بین افراد شرکت کننده گفته می شود. در این حالت، به جای سخن رانی فرصت های نوینی از طریق اینترنت برای یادگیری انعطاف پذیر و خودگردان فراهم می شود.

1. آموزش پیشرفته: آموزش پیشرفته به فرایند کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات گفته می شود که برای تدریس و یادگیری پیشرفته فناوری بر اساس تفکر یادگیری مداوم و همیشگی است که بیان گر فرایند دست رسی به آموزش در زمان مورد نیاز برای یادگیری است (رضوی،۱۳۸۶).

۲-۱۰٫ تاریخچه فاوا در آموزش پرورش ایران

مجموعه اقدامات انجام شده در خصوص ورود فاوا به آموزش و پرورش ایران شامل ۴ مرحله می‌باشد:

1. 1. اولین گام برای ورود فناوری های جدید به آموزش و پرورش طرح جامع انفورماتیک در سال ۱۳۶۷ بود، که هدف از آن مکانیزه کردن سیستم اداری آموزش و پرورش از قبیل نقل و انتقال معلمان بود، در این مرحله فاوا به صورت یک ابزار مدیریت در ساختار اداری و مدیریتی آموزش و پرورش بود.

1. 1. در این مرحله فاوا به مثابه یک درس در آموزش و پرورش مطرح شد. پس ضرورت آشنایی با دانش آموزان مورد توجه قرار گرفت و درس آشنایی با رایانه وارد نظام درسی شد. در ابتدا بیشتر مفاهیم علوم رایانه ای ارائه می شد. در سال ۱۳۷۹ در بازنگری این درس، گرایش به فاوا ایجاد گردید. در نتیجه گرایش کار با رایانه در میان معلمان متوسطه تقویت شد. و باعث حضور فارغ التحصیلان رشته ی رایانه در آموزش و پرورش شد و همین کار توسعه ی فرهنگ فاوا در آموزش و پرورش شد.

1. 1. به تدریج با درک تحولات عمیق جهانی و نقش فاوا در توسعه، توجه مضاعف مسئولان آموزش و پرورش به گسترش بیش از پیش فناوری ها در سیستم آموزشی شد. این امر باعث شد توسعه فاوا به صورت یک جهت گیری کلی مورد توجه مدیران آموزش و پرورش قرار گیرد.