شایان ذکر است استفاده از این روش در برخی کشورها از جمله ایران ممنوع است .

۲-۱۰-۹- روش حل مشکل

در این شیوه جنبه مشکل گشا بودن کالا نمایش داده می شود . برای نمونه ، روی لباس لکه جوهر ایجاد می شود و سپس با کمک سفید کننده مارک «الف» برطرف می شود.

۲-۱۰- روش های هنری تبلیغات بازرگانی

استفاده از روش های هنری مختلف چون زاویه های غیر عادی دوربین ، نواختن موسیقی متن ضربی و تند ، گنجاندن شخصیت های عجیب و غریب و گویندگان پر هیاهو می‌تواند منجر به جلب نظر مخاطب ، پرت شدن حواس او و عدم طرح استدلال مخالف شود.

۲-۱۰-۱- موزیک و موسیقی

تهیه کنندگان تبلیغات بازرگانی ، برای بخاطر سپاری و یادآوری ، از اشعار آهنگین و شخصیت های کارتونی استفاده می‌کنند. آنچه در زمینه به کارگیری این روش حائز اهمیت است ، استفاده صحیح از موسیقی جهت درک بهتر تبلیغات و ایجاد ارتباط کامل با مخاطب است. مبلغان قدیمی شعاری دارند که می‌گوید : « اگر چیزی برای گفتن ندارید ، آواز بخوانید » ؛ به بیان دیگر ، همان گونه که تحقیقات فستینگر و مکوبی نشان می­دهد از طریق آواز می توان با ایجادحواس پرتی ملایم از شکل گیری استدلال های مخالف اجتناب کرد و تاثیر گذاری یک پیام اقناعی را افزایش داد( آنتونی پراتکانیس ، ۱۳۷۹ ، ص۱۶۳).

۲-۱۰-۲- نمای نزدیک

تلویزیون اساساً رسانه ای برای خلق تصاویر نمای نزدیک است که می‌تواند با بهره گیری از این قابلیت در تبلیغات شرکت ها ، رستوران های تولید کننده غذا ( جهت ایجاد اشتها ) و . . . به کار می رود ( نظیر تبلیغ پنیر شیرآوران ).

۲-۱۰-۳- رتو سکوپ

در این روش ، سکانس های انیمیشن و واقعی به طور جداگانه تهیه شده وسپس با هم ترکیب می‌شوند(نظیر شامپوی بچه ایوان) .

۲-۱۰-۴- انیمیشن

انیمیشن یا نقاشی متحرک معمولا به صورت کارتون پخش می شود و برای کودکان مطبوع و خوشایند است.کارتون می‌تواند فضای گرم ، صمیمی و دوستانه ای برای ارائه پیام فراهم کند.

۲-۱۱- تبلیغات بازرگانی در تلویزیون ایران

پیام های بازرگانی تلویزیون را می توان از دو بعد فنی و فرهنگی مورد تحلیل و ارزیابی قرار داد.

۲-۱۱-۱- بعد فنی

برخی از مشکلات فنی که بیشتر در تبلیغات بازرگانی مشاهده شده اند عبارتند از :

• • عدم تعیین هدف در تهیه پیام های تبلیغاتی و در نتیجه بی ثمر بودن تبلیغات ؛

• • تکرار بیش از حد تبلیغات یک کالا بدون اعمال تنوع در تیزرهای تبلیغاتی و در نتیجه ایجاد حس تنفر نسبت به کالا و عدم تمایل نسبت به خرید آن ، بی اثر شدن تبلیغات و ایجاد احساس کسالت و ناراحتی در مخاطب ؛

• • تراکم زیاد تبلیغات بازرگانی که موجب کاهش اثر بخشی و عدم دستیابی به اهداف پیام بازرگانی می شود ؛

• • طولانی بودن مدت زمان پخش پیام های بازرگانی، بمباران شدید تبلیغاتی ،ایجاد انزجار در بیننده ، عدم رعایت حقوق مخاطب و اشغال تمام شبکه های تلویزیونی ؛

• • نادیده گرفتن ارزش واقعی موسیقی و استفاده از اشعار و ترانه های سطحی ، مبتذل ، بی محتوا و بی ارتباط با کالای مورد نظر ، گسترش روحیه ابتذال و ایجاد نتیجه معکوس تبلیغاتی در مدت زمان طولانی ؛

• • نسخه برداری و تقلید از تیزرهای تبلیغاتی شرکت های خارجی ، سلب قوه ابتکار و خلاقیت و احتمال مقایسه کالا مشابه خارجی ؛

• • پخش آگهی بازرگانی در بین برنامه ها و استفاده از زیرنویس تبلیغاتی در برنامه های زنده و در نتیجه ایجاد نارضایتی ، ناخوشایندی و اعتراض و تمسخر بینندگان با برهم خوردن تصویر و رنگ در برنامه های زنده ؛

• • تکرار در استفاده از صدا ، تصویر و . . . یک فرد در تیزرهای مختلف ، بی اثر کردن توصیه های تبلیغاتی فرد مبلغ و ایجاد احساس فریب و تظاهر به دلیل مناسب شمرده شدن دو کالای مختلف توسط یک نفر ؛

• • عدم اررزیابی از میزان اثربخشی تبلیغات در فروش محصول و رونق بازار و شفاف کردن عرصه رقابت های اقتصادی ؛

• یکی بودن تبلیغات تلویزیونی و رادیویی و بی توجهی به قابلیت تصویر ، رنگ و حرکت در تلویزیون که موجب بی معنا شدن این اجزا در تبلیغات رادیویی می شود.

این اشکالات فنی عمدتاًً به دلیل عدم به کار گیری نیروهای متخصص و بازاریاب ، صاحب‌نظران جامعه شناسی ، روان شناسی و متخصصان ارتباطات ایجاد می شود و با وجود صرف مبالغ گزاف ، بازدهی اندکی برای فروش کالا و گردش چرخ های اقتصادی کشور به بار می آورد.

۲-۱۱-۲- بعد فرهنگی

تبلیغات تجاری تلویزیون در صورت بی توجهی به بعد فرهنگی یعنی ارزش ها ، باورها ، نگرش ها ، هنجارهای اجتماعی و دینی کشور پیامدهای ناگواری را در عرصه اجتماع ، فرهنگ ، اقتصاد و سیاست بر جای خواهد گذاشت.پیامدهایی بی نظیر :

• • نادیده انگاشتن فرهنگ عمومی جامعه همان نادیده انگاشتن عرف و ارزش های اجتماعی جامعه می‌باشد؛

• • رواج فرهنگ مصرف ، تنوع طلبی و زیاده خواهی در مقابل پرورش روحیه قناعت و ساده زیستی؛

• • ایجاد نیاز کاذب (نیاز آفرینی).

• • توهین به درک و شعور مخاطب به دلیل ارائه اطلاعات نادرست و بزرگ نمایی ؛

• • مسدود کردن ذهن مخاطب و تاثیر بر افکار و عقاید او ؛

• • ایجاد فاصله و شکاف طبقاتی در جامعه ؛

• • ایجاد احساس محرومیت و ناکامی (به ویژه در بین کودکان که در به تأخیر انداختن تمتع ضعیف هستند) ؛

• • ایجاد فشار هنجاری و اجبار به خرید کالای جدید و غیر ضروری ؛

• • اهانت به فرهنگ و حیثیت اقوام و گروه ها ، حتی بانوان از طریق تبلیغ کالاهایی به نام آن ها یا تقلید و تمسخر لهجه اقوام ؛

• • رواج سبک های نا متعارف زندگی به ویژه سبک زندگی طبقه مرفه و اشرافی ؛

• • رواج مد گرایی ؛

• • تبلیغ کالاهای غیر ضروری و مضری که بی توجهی به میزان مصرف و پیامدهای آن سلامت و بهداشت عموم به ویژه کودکان را به خطر می اندازد ؛

• • عدم رعایت ادب و نزاکت و سلامت گفتاری و گاه تصویری ؛

• • تثبیت کلیشه های رفتاری در خصوص بانوان ؛

• • اهانت به بانوان محجبه (با چادر) در تبلیغات ؛

• • استفاده افراطی و غیر معقول از بانوان در اغلب تبلیغات تلویزیونی ؛

• • عدم توجه به رعایت حجاب و پوشش مناسب در تیزرهای تبلیغاتی ؛

• • تبلیغ کالاهای خارجی ، قاچاق و گاه غیر مجاز که موجب تهدید بازارهای داخلی و استقلال اقتصادی کشور می شود ؛

• • اشاعه برخی رفتارهای غیر انسانی و خلاف عرف و اخلاق همچون حیوان آزاری ؛

• • اشاعه برخی واژه ها و اصطلاحات ناصحیح و نامتعارف ؛